Vandaag was ik in groep 4 op bezoek. Het ging over onder andere de woorden wolk, wolf en melk. De juf vroeg de kinderen of zij wisten waarom ze de laatste twee letters in het woord had onderstreept. Weinig kinderen wisten -godzijdank- het gewilde antwoord te geven.
In de methode Taal actief wordt deze les aangeboden. De methodeschrijvers van Malmberg menen te weten dat de uitspraak van woorden als wolk, wolf en melk als volgt is: wolluk, wolluf en melluk. In deze les ging het er om dat de kinderen wel die klank horen, maar dat je het dus niet zo schrijft.
Zoals gezegd: ik was erg blij dat de meeste leerlingen niet wisten wat er werd bedoeld. Dat betekent dat zij hebben geleerd deze woorden correct uit te spreken. Je zegt niet wolluk, wolluf en melluk, maar wolk, wolf en melk.
Deze les werd gegeven omdat is afgesproken alle lessen te geven om naderhand met elkaar te bespreken wat de bevindingen zijn, zodat je als team de methode kritisch doorloopt. En dat zouden we altijd moeten doen. Laten we alsjeblieft geen lessen geven omdat de methode dat voorschrijft. Per slot van rekening zijn methodeschrijvers ook maar mensen. Met al dan niet een correcte uitspraak 🙂
Ik heb deze les ook gegeven. In de les voorafgaand wolk, is het voorbeeldwoord ‘berg’. In deze les wordt wel de kanttekening gemaakt dat in sommige gebieden er ‘berrug’ wordt gezegd, maar eigenlijk moet je de ‘u’ niet uitspreken. Ik refereer naar die les.
Onze school volgt blindelings de methode… best jammer. Leerkrachten mogen best kritischer zijn.