Vorig jaar kwam ik op een school waar een kwaliteitsaudit had plaatsgevonden. Management en team waren nogal geschrokken van de uitkomst en de aanbevelingen. Veel moest anders gaan in de nabije toekomst. En op een enkeling na die vooral kansen zag was de rest van het team al in de weerstand terecht gekomen.
” Moeten we gaan veranderen omdat zo’n adviesbureau dat zegt?” en ” Volgens de inspectie zijn we nog net voldoende, laten we daar van uitgaan en blijven doen wat we doen!”
In gesprek met de mensen kwam naar voren welke weerstanden zich achter deze uitspraken verscholen. Onder andere tijdsdruk, niet precies weten wat er van je wordt verwacht, niet weten wat de veranderingen precies gaan opleveren en afstand doen van een manier van werken waarmee je zo vertrouwd bent. Herkenbaar verhaal?
Veel mensen schieten in de weerstand als dingen gaan veranderen. Verandering betekent namelijk dat je -in ieder geval tijdelijk- de controle moet loslaten. Iets anders moeten doen dat je nog niet kunt beheersen en controleren. Vooral in het onderwijs is controle loslaten voor veel mensen erg moeilijk. Door in de weerstand te blijven kom je ook niet verder. Wat kan je nu doen om weerstand te transformeren.
- Geef voor jezelf aan welke voordelen de veranderingen kunnen gaan opleveren (denken in kansen)
- Geef voor jezelf aan welke praktische hindernissen je denkt te gaan tegenkomen
- Bedenk creatieve mogelijkheden om die praktische hindernissen makkelijker te kunnen nemen.
In de weerstand schieten en blijven kan uiteraard niet in een professionele onderwijsorganisatie. Daarmee hinder je vooruitgang.
Door structureel en regelmatig met elkaar volgens deze 3 stappen te werken is het team in een hele andere mindset gekomen. Het komt voor dat het managementteam nu weleens op de rem moet gaan staan. Een hele andere situatie dan een jaar geleden! Het grote voordeel is dat men met elkaar telkens op zoek is om onderdelen van de kwaliteit van de school te verbeteren. Gewoon, omdat ze het beste willen voor de kinderen en omdat het kan.